El Internado Laguna Negra
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.



 
PrijemPrijem  PortalPortal  Latest imagesLatest images  TražiTraži  Registruj seRegistruj se  PristupiPristupi  

 

 Raúl Fernández

Ići dole 
2 posters
AutorPoruka
Sanja94
Admin
Admin
Sanja94


Broj poruka : 1105
Points : 1885
Datum upisa : 13.03.2010
Godina : 30
Lokacija : España

Raúl Fernández Empty
PočaljiNaslov: Raúl Fernández   Raúl Fernández EmptyNed Mar 14, 2010 5:32 am

Raúl Fernández 10hlte0

Raúl Fernández de Pablo (n. Madrid; 10 de enero de 1975) es un actor español.
Raúl Fernández de Pablo nació en Madrid, el 10 de enero de 1975. Entre 1993 y 1995 inició sus primeros pasos en el teatro con obras como Aspirinas para dos (Teatro Mahadaonda), Vamos a contar mentiras (Zalanbdedra Teatro) o La cantante Calvo (1995). En 1998 se licencia en la Real Escuela de Arte Dramático presentando una única función de Hamlet. En 1999 para el Teatro de la Cámara (en la que cursó primero y segundo de Arte Teatral) intervino en El maestro de danzar, la comedia de Lope de Vega que se burlaba del amor cortés, y Pasos y entremeses. Ese mismo año incurre en el mundo del cortometraje con La caja oscura (Juan Aguirre).
A este trabajo le siguió Traición, adaptación de Harold Pinter que supone un lamento generacional en torno a la pérdida de ideales y la destrucción de los vínculos de confianza entre los seres queridos por culpa del engaño y la traición; y que deben vivir bajo el peso de un pasado que ya se quedó atrás. Ambientada con canciones de los años setenta (que incluyen temas de George Harrison y Queen), Traición es una pieza articulada en torno a un largo flash back que explica de fin a principio las relaciones del matrimonio de Emma (María Pastor) y Robert (Álex Tormo) con el amigo de él y amante de ella Jerry (el personaje del actor) El actor compaginaba las representaciones con la grabación de El internado, una serie protagonizada por Luis Merlo y Amparo Baró, en la que interpretaba a un cocinero que contaba con un misterioso pasado, y que planeaba robar unas obras de arte dentro de un colegio para estudiantes internos y que todavía sigue protagonizando. Anteriormente también en el 2007 realizó un pequeño papel en Los hombres de paco como primo de Quique, al que infiltran para realizar un intento de robo para animar a Lucas para que piense que realiza bien su trabajo. En 2008 estrena con La Guindalera Molly Sweeney un drama acerca de una mujer ciega, Molly, que se casa con Frank, papel interpretado por el actor, un tipo vivaracho, estrambótico y feliz que contagiará su ilusión a Molly al tiempo que le apoyará para operarse e intentar volver a ver con trágicas consecuencias. También rueda un pequeño papel en la ópera prima de Oskar Santos , el mal ajeno, protagonizada por Belén Rueda, pendiente de estreno.

El 19 de marzo de 2009 estrena uno de los personajes (Venguerovich 2, en palabras de él mismo un judío malicioso, interesado, insolente, prepotente) de la obra Platonov, a las órdenes de Gerardo Vera que tiene a Carmen Machí entre sus protagonistas, en el Centro Dramático Nacional, Teatro María Guerrero.Platonov es una obra sobre la caída de un hombre y sobre la extinción de un mundo. Pieza primeriza y ya magistral, Chéjov descubre en ella personajes, espacios, atmósferas y tensiones que dominarán sus obras de madurez. Pero Platonov está atravesada por una línea de fiebre, de locura, de vértigo, que le da un carácter singular frente al posterior teatro chejoviano. La fiebre de un hombre que viaja hacia el abismo y que arrastra con él a cuantos se cruzan en su camino. El 11 de septiembre de 2009 realiza una función de Molly Sweeney dentro del marco de la edición número XXX del Festival de Teatro Ciudad de Palencia bajo el lema "Teatro para una crisis" que se celebra del 7 al 30 de septiembre en esta ciudad. El 4 de diciembre estrena en la guindalera Bailando en Lughnasa donde da vida a Michael que rememora como narrador su infancia y los problemas que tuvo su madre al darle a luz siendo soltera dentro de una familia de cinco hermanas que reciben la visita de su hermano misionero llevando a su mundo religioso ideas paganas. La sala en la que trabaja normalmente recibe el premio ojo crítico RTVE 2009 en la categoría de teatro El 26 de marzo de 2010 hara una única función de molly sweeney en Segovia. Desde finales de Abril hasta principios de Julio se embarcará en una gira para representar Platonov que le llevará a Logroño, Palma de Mallorca, Málaga, Santiago, Bilbao, Barcelona, Moscú y San Petersburgo

Televisión
2000 - El Comisario (T5) 2.9 "Que veinte años no es nada" Hombre del pico en 1 obra
2001 - Al salir de clase (T5) Cobrador de deudas
2001 - El Comisario (T5) 3.10 "Reacción en cadena" Estudiante
2002 - 20 tantos (T5) (solo piloto)
2003 - El comisario (T5) 6.5 "Diógenes y la estatua" Cuidador de caballos
2003 - Cuéntame cómo pasó (TVE) 3.4 Soldado ayudante de medicina
2004 - Los 80 (T5) Toda la temporada Franky
2005 - Al filo de la ley (TVE) 1. 12 " Un gran equipo" Iván Márquez
2006 - Fuera de control (TVE) Toda la temporada Antón
2007 - Los hombres de Paco (A3) 3.3 Antolín Martínez Notario (primo de Quique)
2007-Actualidad: El internado (A3) Toda la serie Fermín de Pablo/Carlos Almansa
Nazad na vrh Ići dole
https://elinternadoserbia.forummotion.com
Sanja94
Admin
Admin
Sanja94


Broj poruka : 1105
Points : 1885
Datum upisa : 13.03.2010
Godina : 30
Lokacija : España

Raúl Fernández Empty
PočaljiNaslov: Re: Raúl Fernández   Raúl Fernández EmptyUto Avg 10, 2010 10:20 am

Raúl Fernández habla con la webforo

A día de hoy, oir el nombre de Fermín es automáticamente asociarlo a la serie de televisión El Internado y el actor Raúl Fernández que fue el elegido para encarnar al personaje en la serie de misterio. Ha estado al borde de la muerte en varias ocasiones, ha luchado por el amor de María, ha pasado mil y una situaciones al límite, y la semana que viene, se enfrenta una vez más a un gran reto: el estreno de la cuarta temporada. Nosotros, no quisimos perder la ocasión de charlar un rato con uno de los personajes y actores más queridos y apoyados de nuestra web. Os invitamos a paséis un buen rato, "al lado" de este magnífico actor, Raúl Fernández.

¿Cómo afrontas la nueva temporada de El Internado?
Pues la afronto con muchísima ilusión como las anteriores. Bueno, quizá con más, porque ahora ya sabiendo que tenemos todo el respaldo de muchísima gente y que lo que concierne a mi personaje, también, yo todavía me siento con muchas más ganas, es una píldora de oxígeno para seguir adelante no? Con tantos seguidores.

Y cuéntanos, ¿qué nos espera de Fermín esta nueva temporada? Al final de la temporada pasada lo vimos como salvaba a Irene Espí y se iba… ¿Vuelve su personaje para continuar su investigación, vuelve para estar cerca de María…?
Continuará con su investigación, y seguirá con María aunque todo puede pasar, igual puede que se tuerza un poquito su relación con María, no se sabe. Y lo que si es cierto es que él va a continuar su investigación sobre el internado pero se le van a mezclar cosas personales que se descubren en esta nueva temporada que son muy importantes para saber cuales son las inquietudes de Fermín en el internado. No ya tanto con su misión, sino cuestiones personales suyas.

Esta temporada tengo entendido que aparece por fin el verdadero padre de Iván… Por que ya lo sé…
Aha… (Risas) Ya lo sabes… Estás bien informada…

Allí todo el mundo está implicado de una forma u otra… ¿Estará también implicado en tus investigaciones?
De momento no se sabe, de momento el personaje aparece… Yo no te puedo chivar mucho más porque tampoco tengo mucha más información. Yo sólo tengo la información de los guiones y el personaje va a estar vinculado obviamente a María y por consiguiente, también a mi que tengo una relación con ella pero de momento se quedará ahí.

¿Qué crees que encontró Luis San Narciso en ti para interpretar a tu personaje? ¿Crees que cualquiera de los personajes de la serie los habrían interpretado igual otros actores?
(Risas) Buena pregunta… Igual eso es él el que debería contestar a esa pregunta porque… Bueno, lo cierto es que yo creo que él lo que vio ya no fue tanto un perfil de personaje sino que me prestó un voto de confianza actoral, porque él ya había visto unos trabajos, y de alguna manera me incluyó en este proyecto porque pensaba que cualquiera de las líneas que podía llevar el personaje me iba a saber adaptar bien… Y eso es de lo que más contento estoy, que el por lo menos haya confiado actoralmente, ya no solo por el perfil del personaje.

Y nos alegramos por ello…
(Risas) Yo me alegré mucho de que el se acordara de mi para hacerlo, pero es verdad que a priori si, hay un primer esquema, el personaje iba a ir por una línea, no obstante iba a tener también un pasado oscuro, y no se sabía muy bien por cual de las dos líneas iba a tirar, no? Y Luis apostó por mi…

¿Te habría gustado ser algún otro personaje de los que ha habido hasta ahora?
(Risas) A día de hoy, creo que no.

¿Qué le aporta Raúl Fernández a Fermín y Fermín a Raúl Fernández?
Bien, yo creo que Fermín a Rául Fernández le aporta, de momento, acercarme a un perfil de personaje que hasta ahora en la televisión no había tocado y bueno, también me aporta las cosas evidentes, por lo menos estar ya un poquito más en ese escaparate social (risas) que influye un poco en tu vida personal ¿no? De todas maneras, un personaje de estas características yo creo que me está haciendo madurar como actor, porque la televisión tiene un ritmo frenético y yo he trabajado más en personajes que tenían un corte más cómico… Y entonces esto me ha aportado madurez. Y yo a Fermín, la verdad es que no sé que le aporto, yo… le aporto mi cuerpo, mis ojos, mi cara (risas) y mi manera de hablar que le doy…

¿Cómo sería el personaje que nos hiciera olvidar a Fermín, una vez termine la serie? ¿O no exitiría? (Risas)
(Risas) Pues imagino que sería uno radicalmente opuesto, como el de Antón que me comentabas antes… Yo pienso que un personaje totalmente opuesto podría ser el que hiciera olvidar a Fermín cuando de repente el espectador descubre que los actores poseen facetas o que pueden trabajar dentro de otro tipo de códigos, pasan a verte diferente… Pero claro, también hay que hacerlo bien. Yo tiraría más por un personaje absolutamente cómico y extrambótico (risas).

Cuando parece que improvisas, ¿Improvisas de verdad o está todo muy calculado?
No, está todo bastante calculado, hay poca improvisación… De hecho nuestros scripts, que son estupendos (risas), siempre que cortamos una toma y vienen a decirnos cuales son las palabras que nos han faltado por decir y tal. No obstante, los directores, son flexibles, y algunas veces nosotros aportamos ciertas expresiones que nos parecen más orgánicas para decirlas, pero está bastante ajustado al guión, hay poca improvisación.

Fermín ha estado en varias ocasiones al borde de la muerte como si quisieran que este gran personaje desapareciera. ¿Por qué Fermín y no otros personajes?
(Risas) No lo sé… Eso habría que hablarlo con los guionistas…

¿Les has enfadado?
(Risas) No lo sé… Supongo que han estado tentados en matarme alguna vez, pero como han visto que luego daba juego… Yo pienso que es una cuestión de guión, que a ellos por guión les resultaba interesante, les daba mucho juego que hubiera un personaje que cada dos por tres estuviera embarcado en sensaciones límites y por descarte, pues igual me ha tocado a mi…

Inicialmente, el personaje de Fermín, pasaba algo desapercibido a pesar de tener mucho que esconder… ¿Qué crees que ha pasado para que tu personaje haya pasado de un "segundo plano" a ser uno de los protagonistas principales y más importantes de la trama?
Bueno, la verdad es que tampoco lo tengo muy claro. Yo creo que desde que el personaje empezó a entablar una relación con María, eso fue lo que hizo coger un poquito de protagonismo y así involucrarlo en las otras tramas. También es verdad que claro, imagino que los guionistas y que por guión había que buscar una trama paralela que no fuera siempre la de un grupo de gente que está investigando siempre la misma cosa porque habría un momento en el que la margarita se terminaría de deshojar y se quedaría desnuda y se necesitaba entonces también una trama paralela de alguien que pudiera tener una investigación, repito, paralela, y yo creo que me tocó a mi, porque el resto de los personajes lo tenían un poquito más complicado. Y como mi personaje era ambiguo, tenía, bueno tiene, y sobretodo al principio tenía un color muy ambiguo, pues era con el que más se podía jugar en esa línea de trama.

Has trabajado en televisión, pero sobretodo, has trabajado en teatro que has hecho un montón de obras. ¿Con cuál de las dos te quedarías?
Ay… Esa pregunta siempre es difícil, sí. Hombre, yo pienso que es lo que no sé quién dijo en algún momento, la televisión es tu amante, el cine es con quién te casas y el teatro es tu madre. Tu piensa que claro, el teatro tiene ese componente materno del cual uno nunca se puede desprender, y por lo tanto, lo voy a tener arraigado y lo voy a tener siempre dentro. Entonces si tuviera que decidirme, y me pusiera en la tesitura por alguna catástrofe nuclear (risas) y "oye eliges esto o lo otro", tendría que quedarme con el teatro.

Tanto en televisión como en teatro, ¿Cuáles son los proyectos que más te han marcado?
Hasta el momento en el teatro, pero más que nada porque yo creo que he desarrollado mi carrera actoral en el teatro, ¿no? No creo que tenga la suficiente experiencia como para valorar cuales son las cosas que me están marcando porque en televisión tengo corta experiencia y llevo solo, no sé, tres o cuatro años enganchando unos trabajos con otros pero en el teatro llevo casi 10 años trabajando entonces mi experiencia vital me ha hecho estar marcado más por mi experiencia teatral. No obstante, esto es un mundo totalmente nuevo para mi, y El Internado ahora mismo es una cosa que me está marcando bastante.

¿Qué has hecho para no tirar la toalla con la competencia que hay y el poco trabajo que se ofrece a veces en esta profesión?
Ostia, pues con paciencia si… Esa es una gran pregunta para todos los actores que estamos estudiando, los que están estudiando ahora y los que están intentando hacerse un hueco para trabajar…

Que motivación tenéis para seguir adelante, ¿no? ¿Qué os hace seguir ahí?
Pues mira, yo pienso que no perder de vista aquello que en un principio te hizo meterte en esta profesión, que son las ganas… Las ganas de llenarte de proyectos, de conocer, de estar aquí, estar allá… Entonces yo, siempre que tengo etapas de bajón procuro fijarme en esa luz (risas) para acordarme de que es lo que me hizo meterme en esta profesión y entonces eso me hace no desviarme. Pero yo creo que el arma, la herramienta más útil de un actor es la paciencia. Esto es una carrera de fondo, no una carrera de 100 metros lisos, no llega el que más rápido va sino el que más aguanta.

¿Crees que la suerte es importante o hay que buscarla?
Sí, yo creo que el factor suerte es importante, pero bueno, lo que está claro es que como estés quieto en tu casa sentadito, la suerte no te va a llegar.

Osea que de alguna forma, hay que buscarla, ¿no?
Sí, hay que estar activo pero la suerte muchas veces te llega, pero siempre dentro de la actividad.

Y a pesar de llegar un gran número de trabajos a tus espaldas, ¿Consideras que El Internado ha sido tu oportunidad para darte a conocer a mayor escala?
Sí, definitivamente sí. Sí porque el corte de serie es diferente, porque el personaje que me ha tocado interpretar es absolutamente diferente a todo lo que había hecho hasta ahora, porque la serie está demostrando que tiene una calidad muy muy aceptable… Y sí, esto ha sido determinante.

Muchos creemos que eres un gran actor que se merece el éxito que estás teniendo, ¿crees que ha sido gracias al personaje que interpretas o sólo estás recogiendo los frutos de todo el trabajo que has realizado hasta ahora?
(Risas) Bufff… Bueno, imagino que si, que esto viene de una trayectoria claro… Es como abonar la tierra, para que te salga una buena huerta o un buen fruto necesitas posar bien la tierra, ararla bien… Yo pienso que si, que vengo de atrás, de alguna manera recogiendo… Si es así, si es cierto ese éxito, porque yo estoy un poco al margen porque ya te digo que yo de aquí me voy al teatro y me mantengo un poco como en una burbuja, (risas) yo pienso que si, que tiene que venir de atrás… Debe venir de atrás, porque ya llevo muchos años trabajando en esto, que el teatro ha sido formación y he estado muchas horas en escuelas.

¿Cuándo se tiene más miedo al fracaso, ¿antes o después de ser conocido?
(Risas) Buena pregunta también… Yo imagino que después, cuando uno se va haciendo mayor y va adquiriendo madurez personal y profesional también adquiere muchísimo más miedo. Y cuando eres más joven, eres mucho más irresponsable, te lanzas a la piscina, te da igual hacer el ridículo, no hacerlo, hacer todo tipo de personaje. Yo creo que cuanto más avanza el tiempo, te vuelves, te haces mucho más temeroso.

¿Qué queda de aquella época en la que no eras una cara conocida?
Todo, de momento queda todo… (Risas) Sigo conservando a mis amigos más queridos de la infancia, sigo con mi vida normal, y excepto alguna que vez que… Bueno, alguna vez o si, prácticamente todos los días hay alguien que dice "Mira, este es tal" pero el resto sigue igual, si. No me ha variado mucho, y espero que siga así que me gusta mucho.

Cuando ahora te despiertas por las mañanas y te miras al espejo, ¿cómo te ves?, ¿cómo te sientes?, ¿han pasado muchas cosas en tu vida desde tu inicio en El Internado?
Si, algunas veces si me pregunto frente al espejo "¡Pero joder quien te lo iba a decir!"… Primero quién me iba a decir que me iba a dedicar a esto, y que iba a llegar a ganarme la vida con lo que me gusta (risas)… Pero lo primero que pienso cuando me miro en el espejo es "Joder, que feo soy" (risas), por eso me hace mucha gracia… Claro, es que tu no me has visto recién levantado, aquí es que nos ponen guapos, nos maquillan, nos colocan el pelo y tal (risas) y salimos más favorecidos…

¿Qué destacarías de tu carácter?
La gente dice, y yo creo que es verdad, la gente que me conoce, que la paciencia (risas), que soy una persona sosegada, calmada, paciente, pero ahora, cuando me cabreo, mi chica dice que exploto pocas veces, pero que cuando exploto…

Lo haces a lo grande ¿no?
Lo hago a lo grande, sí.

Y de tu personaje, ¿qué destacarías?
El sentido del humor si, el sentido del humor de Fermín.

Cuando dispones de un fin de semana para ti sólo, ¿A que lo dedicas?
Lo dedico a mi novia, y a cocinar…

¿Te gusta cocinar?
Me encanta cocinar, así que lo dedico sobretodo a estar en casa y a cocinar.

Los dependientes de las tiendas, ¿se ríen contigo, te reconocen, no te atreven a decirte nada pero miran…? ¿Qué percibes?
Si… Si, mucho, me reconocen mucho y a veces es una movida porque claro, a mi me encanta ir al mercado y antes iba y pasaba desapercibido pero claro, ahora ya voy y todos los tenderos me localizan y me dicen "Hombre, si tu eres Fermín" (risas) y muchos ya saben quien soy y cuando me acerco al puesto me dicen "Hombre Fermín, ¿qué te pongo hoy?", tal cual, pero claro, a veces, como yo soy muy pudoroso, y soy muy tímido, joder, pienso que es una movida, es una putada porque muchas veces me abstengo de ir para allá simplemente para que no reconozcan…

Claro, porque además te preguntarán por la serie…
Si claro, me preguntan, por la serie, como va, qué va a pasar, que no se qué… Y claro yo digo "Joder que lástima" (risas), pero no, no, me enfrento a ello…

Tu próximo proyecto, además de continuar siendo Fermín en El Internado, es Molly Sweeney, en el que interpretas a Frank, el marido de una mujer ciega que tiene oportunidad de ver. ¿Qué nos puedes contar acerca de la obra y de tu personaje?
Bien, la función es una obra dramática que escribió Brian Friel a raíz de un artículo que escribió Oliver Sacks, un famoso neurólogo, y está basado en un caso real. Entonces, la obra tiene una peculiaridad, y es que son tres monólogos independientes contando la historia de Molly Sweeney por lo tanto los personajes no interactúan, no llegan a interactuar nunca entre ellos. Entonces es peculiar, es arriesgada pero al mismo tiempo es tremendamente interesante esta dramaturgia. Mi personaje Frank, es el novio de Molly y es de alguna manera el personaje que pone más carne a la brasa para convencerla, para que consiga operarse, no? El conflicto de Molly y por lo tanto el conflicto de la obra, de alguna manera, aparte de otras muchas cosas de las allí que se hablan, pero hay un conflicto de realidades porque una persona que es ciega desde que nace y recupera la vista a los 30 años, su cerebro no está educado para ver con los ojos, y por lo tanto, una persona que es ciega está educada para entender la realidad desde otro punto de vista, a veces mucho más profunda que la gente que ve… Entonces, la obra está hablando de cosas que, de muchas informaciones que nos vienen muchas veces por los ojos y que sobretodo hoy día la etapa de la imagen, de las cosas efectistas, y habla de la pérdida muchas veces de los valores y cosas profundas que suceden en la sociedad y que estamos ciegos a ellas. Entonces a Molly Sweeney lo que le ocurre cuando recupera la vista no reconoce esa realidad y le cuesta muchísimo adaptarse a ella, y termina por quedarse sola y desterrada. Es una historia muy triste, muy agridulce pero muy bonita.

La obra será durante los meses de Noviembre y Diciembre, ¿no?
Sí.

¿Qué le dirías a la gente para que vaya a verla? Yo ya lo tengo apuntado para ir…
(Risas) Eso espero. No, pues que si quieren tener un encuentro con la comunicación, porque nosotros trabajamos en una sala muy chiquitita en la que hay sólo 80 localidades, y creemos que el ejercicio del teatro ya no es sólo una cosa que sucede independientemente en el escenario y que el público está viéndolo, ¿no? Nosotros creemos que el acto del teatro es un ejercicio de comunicación en unión con los espectadores y con el público, por lo tanto el público en nuestra sala está casi dentro de la función. Entonces si quieren venir a compartir un momento de una historia preciosa, un momento de comunicación y de reflexión y de sosiego, que vayan a verla (risas).

¿Tienes más proyectos próximamente?
No, de momento no. Haré una pequeña intervención en una película.

Cine, no has hecho ¿no?
Ahora voy a hacer, ya te digo, una pequeña intervención, pero bueno es una intervención muy breve, en una película que se titula El mal ajeno, que también está Carlos Leal, que él hace un personaje importante, y de momento eso.

¿Te gustaría hacer más cine?
Me encantaría probarlo por supuesto, si claro. Me encantaría poder embarcarme en algún proyecto de cine, he hecho cine en cortometrajes e intervenciones muy pequeñas pero todavía no he tenido un personaje de peso.

Bueno, vamos con nuestra página web y el movimiento fermario…
(Risas) Muy bien…

En nuestra página web hay un movimiento fermario que hace referencia a la pareja de Fermín y María, la química que hay entre ambos personajes… ¿Qué opinas de ese movimiento? ¿Cómo te llega?
(Risas) Hombre, imagino que claro… Bueno no, a mi lo que me llega es que claro la gente cuando ve en la ficción este tipo de relación (risas) se tiende a idealizar… Pero es verdad que la relación entre Fermín y María es bonita, porque yo pienso que él está totalmente, y ella también…

Nosotros es que creemos que tenéis mucho feeling, tanto Marta como tú…
Si, a nosotros también nos dijeron los creadores de la serie, que habían descubierto, que aunque ya lo tenían contemplado porque se habían dado cuenta que había bastante química, que la relación funcionaba muy bien. Bueno, si, yo pienso que como actores nos comunicamos bien, y en el trabajo actoral nos comunicamos y supongo que algo se nota. Aparte de que la configuración de la relación con María es bonita, ¿no?

Tenemos un club incondicional de la pareja, son incondicionales a tu personaje, pero también a ti, a Raúl como actor, tanto, que una tarde de estas de cachondeo se dedicaron a debatir sobre estos temas y acabaron creando el Padre Nuestro que te hice llegar…
(Risas) Así, graciosísimo sí… (Risas)

¿Qué fue lo primero que te vino a la cabeza cuando lo leíste? Me imagino que te reirías, ¿no?
(Risas) Sí, me reí mucho. Me lo dio Aurora y me hizo muchísimas ilusión, me pareció un detalle muy simpático (risas) nunca me habían hecho una cosa tan original y si, si, me dio muchísima vitalidad… (Risas)

¿Te gustaría decirles algo a todas aquellas personas que seguimos tu trabajo, y en especial a las fermarias?
Si hombre, por supuesto. Que no sabéis hasta que punto es alentador saber que lo que haces, merece la pena aunque sólo sea para una persona, pero como veo que este caso hay más (risas), es gratificante al 100% y que supone un balón de oxígeno para seguir en esta profesión que a veces es tan difícil, tan inconstante y a mi me llena muchísimo de ilusión saber que para alguien merece la pena lo que hago. Así que nada, yo solo tengo palabras de agradecimiento.

Como espectador, ¿con que pareja te quedarías de la serie? ¿María y Fermín o Héctor y María? Se sincero, ¿eh?
Vale bien, si. Como espectador… con Héctor y con María.

¿Con Héctor y con María? (Risas) ¡¿Por qué?!
(Risas) Yo, como espectador, yo pienso que si. Es una relación ideal.

Haber, ¿qué tiene la pareja de Héctor y María que no tenga Fermín y María?
Hombre, Héctor es una persona de principios, y eso es muy difícil encontrarlo hoy día… Fiel a sus principios…

Esto no va a gustar, ¿eh? (Risas)
(Risas) Ya lo sé… Ya, pero claro, Fermín es más inconstante, tiene un lado más canalla, quiero decir que… no ha dudado en ningún momento en mentir a María, a María le mintió, por su propio bien, si, pero también podía haber sido sincero. Héctor desde el principio fue sincero, y yo creo que es una persona muy íntegra. Quiero decir, a mi es que el personaje de Héctor me parece un punto de referencia, ¿no? De estos personajes que si estuvieran en la vida, pues son un punto de referencia. Y María es una chica que necesita el calor de alguien, como Héctor (risas). Yo no sé si le voy a dar esa estabilidad, ahora, yo como Fermín, que se queda conmigo claro (risas).

Sin pensar, sin censura
De pequeño quisiste ser: futbolista, como todos los niños (risas)
Película favorita: Buaa, tengo muchas, yo que sé… Eh… Barry Lyndon.
¿Algún ídolo?: Mmm.. Algún idolo… Stanley Kubrick
Te gustaría trabajar con: Stanley Kubrick, bueno está muerto, pero si te refieres a alguien actoralmente hablando, ahora mismo estoy compartiendo cartel con muchísima gente con la que estoy encantado de trabajar.
Aficiones: La cocina, el fútbol, el cine por supuesto como espectador, los amigos y las cañas.
Música: Y de música, música clásica. La verdad es que no estoy nada puesto en la música de hoy día, suelo escuchar música clásica.
Algún posible proyecto: El del cine que comentábamos
Vocación: Ostia pues… la vocación… No lo sé la verdad, no tengo ni idea… ¿Vocación? No sé, de pequeño también me hubiera encantado ser arqueólogo (risas), por ejemplo…
Método para ensayar (delante de un espejo, a sola, delante de amigos…): Me gusta trabajar sólo, trabajar en soledad. Lo del espejo no lo suelo utilizar, aunque a veces (risas) si que caigo en la tentación, pero no, procuro evitar lo del espejo porque pienso que actoralmente es peligroso. Al margen de todo eso, me gusta trabajar solo y lo primero que hago es leer el texto, me gusta leerlo luego por partes, y sacarle a cada uno de los párrafos las intenciones que hay, intentar integrarlas en el silencio y luego ya poco a poco ir poniéndolo en voz alta. Ensayo bastante en voz alta en casa.
Algo que te de asco: Algo que me de asco… los fascistas…
Algo que te "pirre": Mi novia (Risas)

Elaborada por audreys y Fornarina.

Entrevista exclusiva de www.elinternado.webforo.net. Está prohibido su uso, manipulación o reproducción de la misma en otras páginas webs, foros, fotologs, etc.
Nazad na vrh Ići dole
https://elinternadoserbia.forummotion.com
Sanja94
Admin
Admin
Sanja94


Broj poruka : 1105
Points : 1885
Datum upisa : 13.03.2010
Godina : 30
Lokacija : España

Raúl Fernández Empty
PočaljiNaslov: Re: Raúl Fernández   Raúl Fernández EmptyUto Avg 10, 2010 10:20 am

María y Fermín tienen un amor con unos pilares muy bien sujetos

El actor Raúl Fernández interpreta al misterioso y atractivo cocinero de La Laguna Negra, Fermín. Un personaje que comenzó como un papel secundario pero que poco se ha convertido en uno de los personajes principales de las tramas.

Se le ha visto suelto en la sesión de tiro que ha tenido en el plató de Los hombres de Paco. ¿No estará practicando por si tiene que echar mano de la pistola en la nueva temporada de El internado?
(Risas) Hasta ahora tampoco es que la haya utilizado mucho, pero en el futuro seguramente la utilizaré más. Me da a mí en la nariz...

Me han dicho que siente usted devoción por Los hombres de Paco...
Sí, me gusta. La sigo con relativa frecuencia. Hasta participé en un capítulo con un papel muy breve. Era el primo de un policía que llegaba del pueblo, le llamaban El Cortito por tener ciertas limitaciones. Lo pasé muy bien.

¿Cómo se presenta la temporada para Fermín?
Se presenta muy luchadora, veremos a un Fermín muy peleón que empieza a solucionar temas que había dejado pendientes la temporada pasada y que le inquietan.

Si fuera Fermín, ¿lo dejaría todo para abandonarse en los brazos de María?
Es una buena pregunta. Pienso que hay algo que le puede mucho, y es el deber de cumplir una misión. Sería una decisión muy difícil. Emocionalmente, lo que quiere es estar al lado de María, pero la tarea que le han encomendado es importante y justa. Eso le crea un conflicto muy gordo. Si fuera Fermín, creo que tendría que terminar lo que empecé y luego me iría con María.

¿Apostaría a que María y Fermín acabarán sus días juntos?
Claro que sí, si el amor es fuerte siempre hay que apostar por él. Lo que ponga en el guión da igual (risas), que las circunstancias son muy complicadas. Tienen un amor con unos pilares muy bien sujetos.

Fermín es el cocinero del internado, pero cocina pocos platos...
(Risas) Corto alguna cebolla y algún calabacín, pero poco más. Cocino muy poco, pero se deja entrever que de vez en cuando Fermín da de comer a 400 personas.

¿Y es usted cocinillas?
Algo, mi plato estrella es la tortilla de patata. Me gusta mucho cocinar, pero no se hacer platos sofisticados, soy mucho de experimentar y lo que mejor me sale hasta ahora es la tortilla. También estoy descubriendo que tengo dotes para la paella. Eso sí, todavía no he tenido la oportunidad de invitar a mis compañeros y al equipo a tortilla, es una cuenta pendiente (risas). ¡A mi novia le gustan mucho los platos que hago!

¿Qué se le da mejor a Fermín, la pistola o la cuchara?
Se de le dan mejor las pistolas, pero la cocina es su gran afición. Es como yo, que creo que se me da mejor ser actor que cocinar, pero hacemos las dos cosas (risas).

Cuénteme algo de Fermín.
Pues que ha sido algo inesperado, porque, en un principio, mi personaje no iba a tener el protagonismo que ha acabado teniendo al final.

¿Qué es lo que no soporta de Fermín?
Quizá que es una persona que se involucra mucho sentimentalmente con lo que sucede. Eso es un poco incompatible con su misión. Si lograra trabajar sin involucrarse emocionalmente, le iría mejor.

¿Sabe cómo va acabar la serie?
No tengo ni idea, no se ni como va a acabar el último capítulo que he grabado.

¿No se hace a veces un lío con las historias de El internado?
Sí, me pasa totalmente. Me pierdo muchísimas veces en las tramas. De hecho, he tenido que revisar en algunas ocasiones capítulos anteriores para intentar centrarme y recordar lo que sucedía. Incluso he tenido que preguntar a algún aficionado a la serie o a algún amigo que me explicara qué pasaba en este capítulo o en este otro.

¿Cuáles son las claves para que lleve funcionando tanto tiempo?
Es una serie diferente que ha planteado un tema diferente. Hacer una historia de misterio con ese corte fantástico y con una producción tan cuidada es algo novedoso en España. Luego están los conflictos entre los personajes que enganchan al público, unos jóvenes perdidos buscando a sus padres, amores no correspondidos, reconciliaciones con el pasado... Son temas universales que siempre dan juego.

En una película sabes el principio y el final, pero aquí no ¿le gusta no saber el final para ir trabajando día a día el personaje?
Me gusta, me parece muy sugerente, siempre y cuando no se escapen detalles. A veces, para dar vida a un personaje te hacen falta datos del pasado o del futuro del personaje, y del futuro son muy reticentes a dártelo. Siempre y cuando no sea una traba para trabajar, me parece una manera muy sugerente de grabar.

¿Y es mérito suyo que haya ido cobrando cada vez más peso?
No lo sé. Supongo que algo habré tenido que ver porque soy el actor. Creo que se mezclan varios factores. Por un lado, el perfil del personaje es bastante atractivo para la gente. Es un tío de acción que, a la vez, da muestras de ser sensible y bueno.

En El internado se le ve a usted más cuajado que a algunos de sus compañeros. ¿Tiene algo que ver que haya estudiado Arte Dramático?
No sé si es una ventaja, pero creo que es importante. Es bueno adquirir cierta base antes de dedicarte a esto. Cuando no se tiene, supongo que hay un elemento maravilloso que es la intuición, pero esta no debe convertirse en el 100% del trabajo. Creo que la interpretación es un 50% de intuición y un 50% de técnica. Lo que pasa es que la televisión y el cine dan muchas veces oportunidades a gente muy joven que no ha podido formarse, pero que tienen una gran capacidad de intuición que a los actores profesionales se nos olvida a veces.

Ese discurso parece estar hecho pensando en otras series donde proliferan los jovencitos/as convertidas en estrellas mediáticas sin formación ni experiencia, ¿no?
Yo creo que eso puede ser muy peligroso, porque se confunde bastante el hecho de ser actor y el de ser famoso. Últimamente, hay un boom muy grande de esta profesión. Supongo que hay un tipo de programas que la han potenciado mucho, pero no han dejado clara la frontera entre ser famoso y ser un verdadero actor. La fama y la popularidad te llegan con mucha facilidad cuando estás en una serie de éxito, y eso puede distorsionar la realidad. Hay una profundidad en nuestra profesión que es imposible explorar en ciertos medios. Les recomendaría a esos jóvenes que estudiaran y adquirieran bagaje profesional.

Después de 20 obras de teatro y solo dos breves papeles en cine, me imagino que no hay color en cuanto a sus preferencias en el mundillo...
No. El teatro es donde mejor me encuentro. Es como estar en casa. En el escenario encuentro ciertos desahogos y veo que crezco como actor, porque siento una libertad que otros medios no te dan. La tele la conozco un poco más, pero el cine no lo conozco.

¿Usted, que tiene ya un club de fans, se ve guapo...?
La verdad es que no mucho (ríe). Tengo un amigo que siempre dice que soy el más feo de sus amigos. Lo dice sinceramente y no puedo evitar compartir en parte su opinión. No me veo como prototipo de guapo. De hecho, cuando voy por la calle nadie se fija en mí.

¿Cómo lleva lo de la popularidad?
Va por días. Ahora mejor, pero al principio lo llevaba peor. Es algo a lo que cuesta acostumbrarse, sobre todo yo, que soy muy celoso de mi intimidad y muy tímido en ciertas situaciones. Me resulta incómoda la popularidad, pero voy adaptándome. De todos modos, hay ciertas calles que, si están muy frecuentadas, procuro evitarlas.

¿Es verdad que le echaron de una serie por feo?
Bueno, fue por no ser lo suficientemente guapo. Grabé el capítulo piloto de la serie de Tele 5 Veintitantos. Me tocaba hacer de novio de la protagonista. Cuando se iba a emitir, me llamaron para decirme que no me ajustaba a las características físicas del personaje. Y decidieron cambiar de actor sobre la marcha. Lo más gracioso es que luego, tomando una copa un día, coincidí con unos compañeros que casualmente tenían algo que ver con esa producción. Ellos estaban hablando sin saber que yo les escuchaba. Decían: "¿Os habéis enterado de lo que le ha pasado a un pavo que lo han echado por feo? A mí me pasa eso y me muero". Entonces me di la vuelta y les dije: "¿Estáis hablando de lo de Veintitantos? Pues el feo soy yo". ¡Te lo juro! (se ríe) .

Mucha gente no sabe que usted era uno de los protagonistas de aquel famoso anuncio del Atlético de Madrid en el que un miliciano le perdonaba la vida a otro del bando contrario en plena guerra civil...
Fue hace seis años y supuso una experiencia fantástica. Era de las primeras cosas que hacía en plan profesional. Se preparó como si fuera una micropelícula, con ensayos rigurosos, un director de la talla de Benito Zambrano... Todo muy serio. Fue un pelotazo.

¿Y qué hacía un madridista como usted haciendo propaganda colchonera?
Bueno, yo desde pequeño he sido del Madrid. Pero a raíz de grabar el anuncio me hice muy atlético.
Nazad na vrh Ići dole
https://elinternadoserbia.forummotion.com
Sanja94
Admin
Admin
Sanja94


Broj poruka : 1105
Points : 1885
Datum upisa : 13.03.2010
Godina : 30
Lokacija : España

Raúl Fernández Empty
PočaljiNaslov: Re: Raúl Fernández   Raúl Fernández EmptyUto Avg 10, 2010 10:21 am

Tirados en la frontera

El actor madrileño Raúl Fernández, uno de los protagonistas de la serie El Internado de Antena 3, disfrutó el verano pasado de Tailandia y Camboya.

¡Menudo viaje!
Todo empezó en la gigantesca Bangkok; esa amalgama de caos, belleza, miseria, lujo extremo...

¿Y qué tal el aterrizaje?
¡Buf! Nos recibió un pariente y, con el jet lag, nos llevó a Khaosan Road, donde probamos un ron tailandés fenomenal... volvimos a las siete de la mañana en tuc-tuc.

¿Quedaron fuerzas para visitas?
¡Claro! El Gran Palacio, el Buda tumbado del templo de Wat Pho, el Barrio Chino, el Skytrain...

Se las apañaron muy bien.
Camboya fue otra historia. Cogimos un bus y paramos para sellar el visado. Y no sé cómo, nos quedamos tirados en la frontera.

No suena nada bien.
Nos dejamos engatusar por uno de los camboyanos que acechan a los viajeros para que nos guiara. Tras recorrer 20 metros, nos cobra y nos deja frente a un garaje.

¿Eso era la estación?
Efectivamente. Otro viaje larguísimo, y durante todo el trayecto tuvimos a un hombre leyendo en alto el periódico al conductor. Nos dejaron de noche en un sitio a desmano de Angkor Wat.

Otra vez ahí tirados...
El tipo que leía el periódico nos alojó en un hotel. Resultó ser simpatiquísimo y acabó siendo nuestro guía durante los días que estuvimos en Angkor Wat.
Nazad na vrh Ići dole
https://elinternadoserbia.forummotion.com
Sanja94
Admin
Admin
Sanja94


Broj poruka : 1105
Points : 1885
Datum upisa : 13.03.2010
Godina : 30
Lokacija : España

Raúl Fernández Empty
PočaljiNaslov: Re: Raúl Fernández   Raúl Fernández EmptyUto Avg 10, 2010 10:21 am

Encuentro digital en Antena 3

El actor que da vida a Fermín, el cocinero más misterioso de El Internado, ha respondido a las preguntas de los internautas. La serie ha vuelto con su quinta temporada y con ella un Fermín algo distinto a como estamos acostumbrados a ver a este cocinero extrovertido que siempre consigue lo que se propone. Parece que ahora tiene una nueva misión... ¿la conseguirá?

¿Tendrá algo Fermín con la nueva profesora mientras luchan contra los nazis? ¿Hay alguna escena en la que Camilo y el jefe de su organización tengan algún tiroteo o algo parecido? Estaría muy bien. Y felicidades, haces un papel perfecto Raúl. (EL COCINERO)
Gracias por la felicitación. No te puedo desvelar si habrá o no tiroteo, pero como siempre en los últimos capítulos habrá mucha acción y de momento lo que tiene Fermín con el nuevo personaje que interpreta Irene Montalá es meramente profesional. Y hasta ahí puedo leer.

¿Te gusta viajar? ¿Qué sitios? (ANA)
Me gusta mucho viajar pero no tengo oportunidad de hacerlo con frecuencia. Sobre todo me gustan muchos los sitios de montaña y me encantaria conocer Europa, que no lo conozco.

¡¡Hola Raúl!! La verdad es que me encanta tu personaje jeje, tengo tantas preguntas pero solo se me ocurre hacer una ¿Terminará Fermín con María? Saludos. (JORGE GARCIA)
RDe nuevo no te lo puedo contar pero lo que si te puedo decir es que entre ellos dos, como dicen los guionistas, "hay amorcito del bueno". Yo creo que lo más seguro es que terminarán juntos, pero como en El Internado todo puede pasar, no se sabe.

Me gusta mucho tu papel en el internado. Lo interpretas muy bien y haces mucha gracia. ¿Está va a ser la última temporada del internado? ¿Qué crees que es lo mejor de interpretar a Fermín? (ANDREA)
Gracias. Esta no va a ser la última temporada aunque ya sabéis que eso depende mucho de vosotros los espectadores. Lo más divertido de interpretar a Fermín es jugar con ese sentido del humor que consigue sacar en circunstancias muy adversas. Pienso que Fermín tiene mucho sentido del humor.

¿Sabías que ibas a tener tanta importancia y que ibas a tener tantas fans?Las llamadas raulistas,jeje :) (VANESSA)
Lo cierto es que no tenía ni idea de como se iba a desarrollar el personaje ni la serie. Por lo tanto, no me imaginaba que fuera a tener tantas fans, de hecho todavía no soy consciente de que haya tanta gente que es fan de Fermín.

En cierta ocasión dijiste que el teatro es como una madre para el actor. Me gustaría saber cual ha sido hasta el momento el personaje más provechoso y emocionante para ti por sus características en este medio a la hora de interpretarlo. Gracias. (BEATRIZ)
Lo cierto es que he tenido la suerte de poder interpretar a muchos personajes muy diferentes en el teatro y no sabría con cual quedarme pero hay uno que especialmente me supuso un reto y un honor poder interpretarlo, que es el personaje de Treplev en la obra 'La Gaviota de A.Chejov', es un personaje muy complejo, hijo de una madre muy ególatra, que es actriz y él es un joven escritor con mucho talento que tiene dificultades para desarrollarse. También el es de una personalidad nada fácil.

Raúl ¿qué otros proyectos tienes a parte de el Internado? Y por cierto las chicas de tu blog tenemos una duda y es saber el papel que hacías en la obra "El sueño de una noche de verano" (ESCARLATA)
Mi proyecto más inmediato es participar de nuevo con la compañía Guindalera en el espectáculo 'Bailando en Lughnasa' y puede ser que para el año siguiente participe de nuevo con el centro dramático nacional en su nueva producción. El papel que hacía en 'El sueño de una noche de verano' era el de Lisandro. Enhorabuena por el blog!!!!!!!!!

¿Cuáles son las similitudes entre Fermín y tú? ¿Qué es lo más difícil que has tenido que hacer para meterte en el papel de Fermín? (CAROLATE)
Similitudes ninguna, dificultades, obviamente, todas. Lo cierto es que Fermín es una persona muy autodidacta, con mucha sensibilidad, muy profesional y con conocimientos tecnológicos y artísticos a alto nivel, y además sabe cocinar. Lo único que comparto con él es que creo que demuestro cierta sensibilidad para algunas cosas y además me gusta mucho cocinar.

¿Qué música te gusta? tq (PILI)
Suelo escuchar música clásica y mi grupo pop de siempre ha sido Dire Straits.

Esta temporada se han cambiado los horarios de rodaje. ¿Cómo ha repercutido ésto en los guiones? ¿Ha sido necesaria la modificación de escenas de los actores que tenéis otros compromisos para ajustar los horarios? No dejes nunca el teatro. ¡Suerte! (PATRICIA DE MADRID)
No dejaré el teatro, gracias!!!! Creo que no se han tenido que modificar demasiadas cosas en cuanto al guión y por lo tanto no ha influido en la acción de la serie. ¿Cómo sabías que hemos cambiado los horarios?

¿Tienes la misma buena intuición para todo, en la vida real? (MARIELLA JAUREGUI)
Ya he dicho antes que creo que comparto muy pocas cosas con Fermín y seguro que una de ellas no sea la intuición. No soy el más indicado para contestarlo porque confío muy poquito en mí a veces y Fermín es todo lo contrario a no ser que esté María de por medio.

Sólo decirte lo contenta que estoy de poderte ver todas las semanas en el internado. Ojala te den el premio a mejor actor en Montecarlo. Enhorabuena en cualquier caso. Y repito lo contenta y orgullosa que estoy de ti. Te quiero, tu madre. (CAMEN)
Gracias mami!!!!!!!!!!

¿Cual de los personajes que has interpretado, tanto en el teatro como en la pantalla, es más parecido a Raúl Fernández de Pablo, y cual es el más diferente? Un besote desde el otro lado del charquito. (NICOLE)
Hay un personaje del que me acuerdo muchísimo que es el de Andrew Rally, de la obra 'Odio a Hamlet', trata sobre un actor de tv que le proponen hacer Hamlet de Shakespeare y se caga de miedo. Uno de los que menos es el que estoy interpretando ahora en el teatro María Guerrero. Interpreto a un personaje judío que es malicioso, interesado, insolente, prepotente.

¡¡¡Hola Raúl!!! Primero decirte que Fermín es mi personaje preferido de El Internado!!! MI pregunta es: ¿Cuándo te veremos en una peli? (LUCIA)
Mi pregunta es:¿Cuándo me podréis ver en una película?. No lo sé porque es algo que no depende de mí, depende de muchas cosas. Espero poder acercarme pronto a ese mundo. Aunque lo cierto es que dentro de poco se estrena una película en la que aparezco unos segundos, se titula 'El mal ajeno', en la que también está mi compañero Carlos Leal. Gracias por los ánimos!!!!!

¡¡Hola Raúl!! Me encanta el cine. ¿Y a ti? ¿Cuál es la última película que has visto? (DIANA)
A mi también me encanta el cine y la última película que he visto ha sido 'Monstruos contra alienígenas en 3D'. La última que vi de no animación es 'Revolutionary Road'.

Hola Raúl, ya hemos visto dos capítulos de la nueva temporada, y tenemos opiniones varias al respecto. ¿Qué opina Raúl del Fermín de la quinta temporada? ¿No empieza la serie a acusar el desgaste? Un abrazo de tus fermarías. (TUSCHICASDELBLOG)
Sí, es muy posible que se acuse el desgaste. Las características de la serie hacen que sea complicado que se alargue demasiado ya que poco a poco la serie demanda un final. No obstante, tenemos un gran equipo de guionistas que se esmera por ofrecer lo mejor todas las semanas. Me parece un Fermín muy centrado en sus labores profesionales y que quiere huir de sus conflictos personales. Digamos que es un Fermín muy profesional el de la quinta temporada.

¿Qué crees que tiene tu personaje de especial para que sea uno de los favoritos, tanto de los espectadores como de tus compañeros de rodaje? ¿Por qué tramas se moverá tu personaje, Fermín, en esta nueva temporada? (ANTOW)
No sé realmente que es lo que tiene de especial no sabría contestarlo. Lo único que se es que Fermín tiene una dualidad en su personalidad y puede que eso sea lo que guste. Puede demostrar ser un tipo muy sensible y un lado oscuro. Fermín seguirá con todo lo que rodea a los nazis.

BUENO, OS MANDO UN CARIÑOSÍSIMO BESO PARA TODOS LOS QUE OS HABÉIS ANIMADO A PREGUNTAR EN ESTE ENCUENTRO DIGITAL,. ESPERO PODER SEGUIR HACIÉNDOLO CUANTAS VECES SEA POSIBLE. HA SIDO UN PLACER. OS AGRADEZCO TODO EL APOYO Y QUE DISFRUTÉIS CON LA SERIE. UN ABRAZO MUY FUERTE DE RAÚL FERNÁNDEZ!!!!!!!!!!!!!!!!

Fuente
Nazad na vrh Ići dole
https://elinternadoserbia.forummotion.com
Sanja94
Admin
Admin
Sanja94


Broj poruka : 1105
Points : 1885
Datum upisa : 13.03.2010
Godina : 30
Lokacija : España

Raúl Fernández Empty
PočaljiNaslov: Re: Raúl Fernández   Raúl Fernández EmptyČet Sep 02, 2010 1:37 pm

Radije bih srcepajućeg Fermina"

La serie de Globomedia regresa este lunes con muchas incógnitas, entre ellas, la posible muerte de Fermín. Raúl Fernández ha hablado sobre la evolución de su personaje y de sus impresiones de cómo le gustaría que terminase el cocinero más famoso de la ficción.

¿Qué valoración haces de tu paso por “El Internado”?

Es una valoración muy satisfactoria para mí como actor. Ha sido un regalo. Ha sido una experiencia muy gratificante. Son las únicas palabras que encuentro para definir un poco mi paso por las siete temporadas de El Internado. Supongo que también por el apoyo que nos ha prestado toda la audiencia, la gente que lo ha seguido durante mucho tiempo y que siempre nos han dado su apoyo aunque a veces nos han metido mucha caña. Yo creo que eso siempre se hace desde el amor a la serie que siempre se ha tenido desde el principio. Es una satisfacción haber participado y eso es lo que ha sucedido conmigo durante estas siete temporadas.

¿Qué importancia crees que ha tenido “El Internado” dentro de la ficción española?

Creo que es algo que comentábamos un poco al principio cuando estábamos empezando. Pienso que ha ofrecido un género diferente en la ficción española. O por lo menos ha corrido cierto riesgo en ofrecer un género que hasta que no llegó el Internado parecía que se había tocado bien poco o se estaba tocando poco en la ficción española. Eso ha sido el mayor riesgo y la mayor aportación. Arriesgarse con un producto que cuente con personajes que tienen sucesos paranormales, un tema tan escabroso, tan complejo y tan delicado como es el tema de una trama con nazis de por medio y gente intentando solucionar el mundo. Eso un género de aventura, de thriller, de misterio que pienso que es la mayor aportación. Aquí no se había apostado demasiado por este género y yo creo que esa es la mayor aportación del Internado en la ficción española.

¿Estas satisfecho con la evolución de Fermín en la serie?

Mucho. Estoy muy satisfecho con la evolución de Fermín. Creo que es un personaje que ha tenido la oportunidad de vivir mil experiencias y eso es una satisfacción para mí como actor también. Trabajar y poder involucrarte en circunstancias totalmente diferentes unas de otras. Eso ha sido lo mejor.

¿Sabías desde el principio la historia que había detrás de tu personaje?

No, lo cierto es que desde el principio siempre se cuidaron mucho de dar sólo la información precisa para poder ir trabajando, aparte de tener el guión, pero si tener la información para poder ir trabajando con las escenas que estaban escritas en el guión. El resto lo íbamos descubriendo poco a poco y temporada tras temporada. Entonces ha sido un proceso muy diferente, “actoralmente” hablando ha sido muy interesante.

¿Vamos a poder ver a Fermín después de lo que ocurrió en el último capítulo?

Eso es algo que no te puedo contestar. Lo tendréis que ver en las próximas temporadas si está o no está. Lo siento, me lo tienen prohibido.

¿Cómo te gustaría que terminara Fermín en la serie?

Si yo pienso como Fermín me gustaría que mi personaje fuera feliz, como todos. Y su felicidad está al lado del personaje de María y yo creo que ese es el deseo que tendría Fermín. Esto lo digo yo pensando como Fermín. Estar al lado de María y emprender una vida juntos. Como espectador esto siempre lo hemos comentado: una muerte digna y heroica siempre es satisfactoria. Eso serían los palos como muerte.

¿Prefieres el lado guerrero de Fermín o su parte más romántica con María?

Los dos me gustan bastante pero si reconozco que me gusta mucho como pelea Fermín por María. Es una faceta que me ha enamorado bastante del personaje. Es un tipo que no se rinde. No sólo se rinde en lo que la acción se refiere, es decir, para empuñar una pistola etc, etc pero tampoco se rinde en el plano sentimental. Es un tipo que es capaz de hacer sacrificios por el bien de su pareja. Es un tipo que también está pensando siempre en María y en todo lo que la quiere. Todo lo que gira alrededor de Fermín está primero pasado por el filtro de su enamoramiento por María. Supongo que me tendría que quedar un poco con la parte sentimental.

¿Crees que habrá final feliz de la historia de amor de María?

No tengo ni idea. No nos han contado nada. Esto es cierto. No tengo ni idea de cómo va a terminar la serie, pero lo veo muy negro (rie). Es verdad. Aquí puede suceder de todo.

¿Tienes nuevos proyectos tras el fin de “El Internado”?

No, lo cierto es que hay alguna propuesta, algo que está todavía muy en el aire. No hay nada atado. Algún proyecto de teatro, pero nada más. Eso es algo que está en el aire. El proyecto que tengo entre manos cuando terminemos el Internado es descansar.

Os envió un saludo muy fuerte a todos los fans del Internado y en concreto para todos los seguidores del personaje de Fermín. Y agradeceros todo el apoyo durante estas siete y “ocho” temporadas que va a continuar. Así que un abrazo muy fuerte.


Nazad na vrh Ići dole
https://elinternadoserbia.forummotion.com
Sanja94
Admin
Admin
Sanja94


Broj poruka : 1105
Points : 1885
Datum upisa : 13.03.2010
Godina : 30
Lokacija : España

Raúl Fernández Empty
PočaljiNaslov: Re: Raúl Fernández   Raúl Fernández EmptyPon Sep 27, 2010 1:36 pm

"Imam veoma lep prijateljski odnos sa Martom Torne"

El actor madrileño cuenta cómo será la boda más esperada de la serie en la que es protagonista y el final de la última temporada, mientras prepara ya sus próximos proyectos.








El actor Raúl Fernández de Pablo (Madrid, 1975) interpreta el papel de Fermín en la serie de Antena 3 El Internado. Su personaje pasa unos difíciles momentos de salud tras pisar una mina explosiva, pero se recupera favorablemente gracias al apoyo de su amor, María (Marta Torné)con la que se casará por todo lo alto. El actor madrileño lleva años cubriéndose de éxito. En 2007 rueda un pequeño papel en la ópera prima de Oskar Santos , El mal ajeno, protagonizada por Belén Rueda. Nominado en abril de 2009 al premio Ninfa de Oro como mejor actor dramático en la 49 edición del Festival de televisión de Montecarlo por El internado y premiado como mejor actor pasional en Platonov por la fundación Jacob Fitzgerald.

¿Cómo está siendo la experiencia en El Internado?

Es uno de los pasos más satisfactorios de mi vida. La serie ha supuesto un disfrute, me he divertido mucho con ella y mi personaje me ha hecho meterme en circunstancias diferentes donde me han aportado mucho como actor.

El personaje que interpreta, Fermín, ¿qué le ha aportado a usted personalmente?

Supongo que he afrontado un papel con una línea más dramática a la que estaba acostumbrado y por ello me he dado cuenta que puedo afrontarlo saliendo a flote bien.

¿Qué pasará con Fermín y María?

Lo primero que se casan. Fermín logra unirse con el amor de su vida en una boda con cientos de invitados pero donde lo más importante es que se muestran cariñosos junto a los alumnos, profesores y docentes del internado.

¿Cómo os habéis llevado este tiempo usted y Marta Torné?

Estupendamente. Nos tenemos mucho cariño después de estar tanto tiempo trabajando y ahora somos muy buenos amigos. Es genial. Con ella me he divertido mucho y nos hemos reído en grande durante el rodaje de los capítulos de la serie y sobre todo por lo que le sucedía a nuestros personajes. ¿Cómo evolucionará el final de la serie?

Evoluciona llegando al final a través de las decisiones determinantes que los personajes van a tomar, por sus actuaciones en situaciones límites y donde Fermín lidera el frente. El final será especial, tendrá mucho de todo. Es un momento que nuestra audiencia quiere que llegue ya.

¿Cree que el final gustará al público?

El público que tenemos, la audiencia, es fiel a la serie durante estos tres años e imagino que tendremos un buen share y en aumento seguramente con respecto a otros capítulos. Un final es un final. En cuanto a si gustará o no. Yo creo que no va a gustar a todos porque suele pasar en estos casos. Creo que es porque tienen unas ideas que luego no se corresponden y preferirían verlo a su modo o como ellos piensan pero los habrá que estén contentos, otros que no y otros que digan: ¿ya?

Yon González, compañero también de la serie, y Marta Torné van a grabar juntos una película. ¿Sabes en qué se basará?

No sabia nada de ello. Me estoy enterando ahora pero son buenos actores los dos.

Proyectos futuros.

Iré a Barcelona la semana que viene a grabar un cortometraje muy interesante durante cuatro días y que pienso que va a ser muy original. Luego también me voy a meter de lleno ya con los ensayos en Madrid de la próxima obra teatral titulada Amadeu, sobre la vida del músico, y que se estrenará en enero y va a destacar.

Fuente
Nazad na vrh Ići dole
https://elinternadoserbia.forummotion.com
Sanja94
Admin
Admin
Sanja94


Broj poruka : 1105
Points : 1885
Datum upisa : 13.03.2010
Godina : 30
Lokacija : España

Raúl Fernández Empty
PočaljiNaslov: Re: Raúl Fernández   Raúl Fernández EmptyPon Okt 04, 2010 5:38 am

U novom filmu "Rafael"

Esta semana Raúl Fernández de Pablo ha estado presente en dos ocasiones en el prime time de Antena 3. La primera en la serie de “El Internado” donde el personaje que interpreta (Fermín de Pablo o Carlos Almansa) se ha casado con María (interpretada por Marta Torné) en el capítulo 7×12 titulado: ”Que la muerte los separe“.

La segunda en la tv-movie sobre la vida del cantante Raphael que Antena3 estrenó el pasado 29 de Septiembre y que tiene por título “Raphael, una historia de superación personal”. La tv-movie de dos episodios muestra la trayectoria del cantante, su carrera de éxito y los complicados momentos que vivió en 2002 cuando le fue diagnosticada una grave enfermedad hepática. El desenlace de la producción se emitirá el próximo 6 de octubre, también en horario estelar.

El personaje al que da vida Raúl Fernández es Manuel Alejandro, uno de los compositores más respetados del panorama nacional, creador de grandes éxitos entre los que se encuenta el mayor éxito juvenil de Raphael, ese de “Yo soy aquel”. Raúl Fernández aparece con gafas y viste un traje con corbata.

Nazad na vrh Ići dole
https://elinternadoserbia.forummotion.com
*I & J*
Novi učenik
Novi učenik
*I & J*


Broj poruka : 84
Points : 90
Datum upisa : 13.01.2013
Godina : 26
Lokacija : en el Internado

Raúl Fernández Empty
PočaljiNaslov: Re: Raúl Fernández   Raúl Fernández EmptyPon Jan 14, 2013 5:01 am

Super je Fermin,bas je dobrica :)
Nazad na vrh Ići dole
Sponsored content





Raúl Fernández Empty
PočaljiNaslov: Re: Raúl Fernández   Raúl Fernández Empty

Nazad na vrh Ići dole
 
Raúl Fernández
Nazad na vrh 
Strana 1 od 1
 Similar topics
-
» Fermin(Raul Fernandez)
» Bernabe Fernandez novi lik
» Joaquín Fernández (Eduardo McGregor)
» Raul,Yon i Martin u svečanim odelima

Dozvole ovog foruma:Ne možete odgovarati na teme u ovom forumu
El Internado Laguna Negra :: El internado Zona :: Glumci/Actores-
Skoči na: